Węże politetrafluoroetylenowe (PTFE, nazwy handlowe: tarflen, teflon, fluon) charakteryzują się:
- bardzo dobrą odpornością chemiczną, nie rozpuszczają się i nie pęcznieją w żadnym ze znanych rozpuszczalników, wytrzymują działanie stężonych kwasów i zasad (na PTFE oddziałuje jedynie kilka bardzo rzadkich substancji chemicznych - fluor, wrzące metale alkaliczne, trójfluorek chloru i dwufluorek tlenu),
- szeroki zakres odporności temperaturowej (użytkowy zakres temperatur dla węży wykonanych z PTFE zależny jest od ich konstrukcji i mieści się zwykle w przedziale od -70°C do +260°C),
- odporność na starzenie i warunki atmosferyczne,
- niską chłonnością wody,
- całkowitą odpornością na ozon, tlen, światło i promieniowanie ultrafioletowe
- bardzo niskim współczynnikiem tarcia (0,02 do 0,2) i niską wartość energii powierzchniowej,
- dobrymi własnościami elektrycznymi,
- właściwościami samogasnącymi,
- umiarkowaną odpornością na ścieranie.

W celu uniknięcia problemu elektryczności statycznej do węży PTFE dodaje się grafit tworząc antystatyczną odmianę węży PTFE - wkład takiego węża jest czarny.